آیا احساس ترس درکودکان طبیعی است؟

در این مطلب از سایت کیوان تویز از دسته بندی کودکان می پردازیم به :

دلایل احساس ترس درکودکان

این طبیعی است که کودکان گاهی اوقات احساس ترس کنند. ترس احساسی است که می تواند به بچه ها کمک کند محتاط باشند. چیزهایی که جدید، بزرگ، پر سر و صدا یا متفاوت هستند در ابتدا ترسناک به نظر می رسند. والدین می توانند به کودکان کمک کنند احساس امنیت کنند و یاد بگیرند که احساس راحتی کنند.

احساس ترس درکودکان از چه چیزی ناشی میشود؟

چیزی که بچه ها از آن می ترسند با رشدشان تغییر می کند. برخی از ترس ها در سنین خاص رایج و طبیعی هستند.

مثلا:

نوزادان اضطراب غریب تری را احساس می کنند. هنگامی که نوزادان حدود 8 تا 9 ماهه هستند، می توانند چهره افرادی را که می شناسند تشخیص دهند. به همین دلیل است که چهره های جدید می توانند برای آنها ترسناک به نظر برسند – حتی یک پرستار بچه یا خویشاوند جدید. آنها ممکن است گریه کنند یا به والدین خود بچسبند تا احساس امنیت کنند.

احساس ترس درکودکان نوپا بیشتر از نوع احساس اضطراب جدایی است. در زمانی بین 10 ماهگی تا 2 سالگی، بسیاری از کودکان نوپا شروع به ترس از جدایی از والدین می کنند. آنها نمی خواهند والدین آنها را در مهدکودک یا هنگام خواب ترک کنند. آنها ممکن است گریه کنند، بچسبند و سعی کنند نزدیک والدین خود بمانند.

احساس ترس درکودکان و بچه های خردسال به این صورت است که از چیزهای “تصوری” می ترسند. کودکان 4 تا 6 ساله می توانند تصور کنند و تظاهر کنند. اما آنها همیشه نمی توانند تشخیص دهند که چه چیزی واقعی است و چه چیزی نیست. برای آنها هیولاهای ترسناکی که تصور می کنند واقعی به نظر می رسند. آنها از چیزی که ممکن است زیر تخت یا در کمدشان باشد می ترسند. بسیاری از تاریکی و هنگام خواب می ترسند. برخی از خواب های ترسناک می ترسند. کودکان خردسال ممکن است از صداهای بلند مانند رعد و برق یا آتش بازی نیز بترسند.

بچه های بزرگتر از خطرات زندگی واقعی می ترسند. وقتی بچه ها 7 سال یا بزرگتر هستند، هیولاهای زیر تخت نمی توانند آنها را (خیلی) بترسانند، زیرا می دانند که واقعی نیستند. در این سن، برخی از کودکان شروع به ترس از چیزهایی می کنند که ممکن است در زندگی واقعی اتفاق بیفتد. آنها ممکن است ترس داشته باشند که یک “مرد بد” در خانه باشد. آنها ممکن است از بلایای طبیعی که در مورد آنها می شنوند احساس ترس کنند. آنها ممکن است از آسیب دیدن یا مرگ یکی از عزیزانشان بترسند. بچه‌های مدرسه‌ای ممکن است در مورد تکالیف مدرسه، نمرات، یا قرار گرفتن در کنار دوستان نیز احساس اضطراب کنند.

احساس ترس در نوجوانان ممکن است از احساس ترس درکودکان متفاوت باشد آنها ممکن است ترس‌های اجتماعی داشته باشند. آنها ممکن است در مورد ظاهرشان یا اینکه آیا با آنها سازگاری دارند احساس اضطراب کنند. آنها ممکن است قبل از ارائه گزارش در کلاس، شروع مدرسه جدید، شرکت در یک امتحان بزرگ یا بازی در یک بازی بزرگ احساس اضطراب یا ترس کنند.

اگر به مقاله “بازی با کودکان خجالتی” علاقه دارید کلیک کنید.

وقتی فرزندم می ترسد چگونه می توانم کمک کنم؟

وقتی با احساس ترس درکودکان مواجه هستید، می توانید با انجام این کارها کمک کنید:

با گفتن «اشکال ندارد، شما در امان هستید، من اینجا هستم»، به نوزاد، کودک نوپا یا کودک بسیار خردسال خود دلداری دهید. بگذارید فرزندتان بداند که برای محافظت از او آنجا هستید. در آغوش گرفتن و کلمات آرامش بخش به کودک کمک کنید تا احساس امنیت کند.

همانطور که کودک شما رشد می کند، صحبت کنید و گوش دهید. آرام و آرامش بخش باشید. به کودک خود کمک کنید تا احساسات را در قالب کلمات بیان کند. به بچه ها کمک کنید چیزهای جدید را امتحان کنند.

به کودک خود کمک کنید تا زمانی که او را در آغوش می گیرید به او عادت کند و اجازه دهید احساس امنیت کند. به زودی، فرد جدید دیگر غریبه به نظر نمی رسد.

در ابتدا اجازه دهید کودک نوپایتان برای مدت کوتاهی از شما دور باشد. وقتی نیاز به جدایی از فرزندتان دارید، بگویید که برمی گردی، یک بغل و لبخند بزن و برو. بگذارید فرزندتان یاد بگیرد که شما همیشه برمی گردید.

برای فرزند خردسال خود که از تاریکی می ترسد، یک برنامه آرامبخش قبل از خواب داشته باشید. برای فرزندتان بخوانید یا آواز بخوانید. اجازه دهید فرزندتان احساس امنیت و عشق کند.

به کودک خود کمک کنید به آرامی با ترس ها روبرو شود. برای مثال، هیولاهای زیر تخت را با هم بررسی کنید. با وجود شما برای حمایت از او، اجازه دهید فرزندتان خودش ببیند که چیزی برای ترسیدن وجود ندارد. به او کمک کنید شجاعت خود را احساس کند.

تصاویر، فیلم‌ها یا نمایش‌های ترسناک را که کودکان می‌بینند محدود کنید. اینها می توانند باعث ترس شوند.

به کودکان و نوجوانان کمک کنید تا برای چالش‌هایی مانند آزمون‌ها یا گزارش‌های کلاس آماده شوند. بگذارید بدانند که به آنها اعتقاد دارید.

آیا ترس فرزندم طبیعی است یا ما به کمک بیشتری نیاز داریم؟

بیشتر بچه ها با حمایت ملایم والدین خود با ترس های عادی کنار می آیند. همانطور که رشد می کنند، بر ترس هایی که در سنین پایین تر داشتند غلبه می کنند.

برخی از بچه ها شرایط سخت تری دارند و برای رفع ترس ها به کمک بیشتری نیاز دارند. اگر ترس شدید باشد یا کودک را از انجام کارهای عادی باز دارد، ممکن است نشانه اختلال اضطرابی باشد.

اگر احساس ترس درکودکان با بزرگ شدن آنها همچنان وجود دارد، با پزشک خود صحبت کنید:

افراطی به نظر می رسد یا از سن طبیعی گذشته است

باعث شود کودک شما بسیار ناراحت شود یا عصبانی شود

فرزندتان را از انجام کارهایی مانند رفتن به مدرسه، تنها خوابیدن یا دوری از شما دور نگه دارید

باعث علائم فیزیکی (مانند معده درد، سردرد یا ضربان قلب) شود یا کودک شما احساس تنگی نفس، سرگیجه یا بیماری کند.

…………………………………………………

مقاله احساس ترس در کودکان>>kidshealth